Eigen ruimte innemen, hoe doe ik dat?
“Alleen ik kan mijn eigen ruimte innemen. Niemand anders kan dat doen.”
De bewustwording dat alleen ik zelf mijn eigen ruimte kan innemen en dat ik daar zelf verantwoordelijk voor ben was een eyeopener.
Mijn eigen ruimte innemen is mijn eigen verantwoordelijkheid.
Niet langer kon ik de schuld van wat er gebeurde in mijn leven in andermans schoenen schuiven. ‘Ja, maar hij…. Ja, maar zij… Dat kan niet want…,’etc. Dat was confronterend, maar hielp me ook. Het is mijn eigen verantwoordelijkheid om mijn eigen ruimte in te nemen. Alleen dan kan ik een leven leiden waarin ik trouw ben aan mijzelf.
Ik voelde al een tijd het verlangen om mijn baan in loondienst los te laten. Zodat ik me volledig op mijn bedrijf kon richten. Ik wilde wel, maar ik durfde niet.
De deur van mijn (gouden) vogelkooi stond open,
maar ik durfde nog niet uit te vliegen om het op mijn manier te gaan doen. Het besef dat ik op deze manier ook iemand anders zijn plek bezet hield, maakte dat ik uiteindelijk het lef en de moed heb verzameld om mijn baan op te zeggen.
Eigen ruimte innemen is ook ruimte maken voor een ander.
Laat me even heel duidelijk zijn: ik verwacht echt niet van je dat je direct na het lezen van dit blog je baan opzegt. Ik bied je wél de kans te onderzoeken welke eerste stappen je zelf kunt zetten om jouw eigen ruimte in te nemen. Het is belangrijk dat jij de regie hebt over je eigen leven. Het is tenslotte jouw leven. Jij en jij alleen kan bepalen hoe jij je leven leeft en besluiten om dat ook daadwerkelijk te doen.
Wanneer je het lastig vindt om je eigen ruimte in te nemen, dan is het goed om eens te onderzoeken hoe dat komt. Waarschijnlijk is een deel ervan afkomstig uit patronen die je in je (vroege) jeugd hebt ontwikkeld. Dat gebeurt vaak onbewust. Daarom wil ik je laten beginnen met een doe-oefening. Ik geloof namelijk in leren door zelf te doen en te ervaren.
Doe-oefening: welke ruimte neem ik in?
We gaan onderzoeken welke ruimte jij inneemt in het gezin waarin je geboren bent (dit noemen we je gezin van herkomst). Laten we beginnen!
Stap 1. Materiaal
– Heb je thuis Barbiepoppen of Lego-poppetjes? Dan kun je die gebruiken.
– Misschien heb je alleen koekjes of zeepjes of bestek in huis of heb je een plant die je heel erg aan je vader doet denken. Kies iets uit waar jij je prettig bij voelt.
– Leeg bureau/werkblad
Stap 2: Opstelling
Pak voor ieder gezinslid een poppetje (of cactus).
– Geef de poppetjes per persoon een plek op je tafelblad ten opzichte van elkaar. Denk hier niet te veel over na, maar volg je gevoel. Dit heet een gezinssysteem.
– Wanneer je dit gedaan hebt, neem dan even afstand. Ga eens achteruit in je stoel zitten. Kijk er nog eens rustig naar. Zoom uit.
Stap 3. Wat valt je op?
– Naar wie kijk je?
– Wie kun je goed zien?
– Wie kun je niet zien?
– Wie staat er het dichtst bij je?
– Wie staat het verste weg?
– Kun je je vader zien? Kun je je vader aankijken?
– Kun je je moeder zien? Kun je je moeder aankijken?
– Kun je je broer(s) zien? Kun je je broer(s) aankijken?
– Kun je je zus(sen) zien? Kun je je zus(sen) aankijken?
– Wat ervaar je in je lichaam als je hiernaar kijkt?
– Wat was je nog niet eerder opgevallen?
– Ontbreekt er iemand?
– Wie wordt er niet gezien?
– Over wie wordt niet gesproken?
– Zijn er dingen die je opvallen?
– Heeft iedereen een plek?
Stap 4. Inzichten
– Schrijf je inzichten op.
Tip:
Je kunt deze tafelopstelling ook maken voor je huidige relatie, adoptiegezin, pleeggezin, vriendschap of voor een werksituatie waar je middenin zit.
Probeer ook eens de Doe-oefening: Loslaten en verandering.
Inzicht in je familiesysteem
Met bovenstaande doe-oefening krijg je meer inzicht in welke ruimte jij inneemt in je gezin van herkomst. Ik zal je nu inzicht geven in hoe systemen werken.
Een systeem bestaat uit mensen die een bepaald verband of een bepaalde structuur hebben met elkaar. We maken allemaal deel uit van verschillende, levende systemen. Je kunt dan denken aan de familie waarin je geboren bent, je pleeggezin, het team waarin je samenwerkt, de vereniging waar je lid van bent en ga zo maar door. Binnen systemen zien we vaak dat mensen elkaar ‘vaak onbewust’ beïnvloeden.
Maar hoe werken die systemen eigenlijk?
Systemen zijn gericht op de overleving van het gezin. Maar wat bedoel ik daarmee? Wanneer je een element (gezinslid) van een systeem verwijdert, dan gaan de andere elementen die onderdeel uitmaken van dat systeem (gezin) compenseren, zodat alles toch in balans blijft. Dit gebeurt meestal volledig onbewust, waardoor je er makkelijk in verstrikt kunt raken. Het is dan heel lastig om je eigen ruimte in te nemen of die zelfs maar te zien.
Een voorbeeld dat ik zelf goed herken is dat als er iets mis dreigt te gaan, ik vaak al ingrijp zonder dat me dat gevraagd wordt.
Hoe blijft een systeem in balans?
Ik zal hieronder uitleggen welke drie principes je kunt onderscheiden om een systeem in balans te houden. Dit zijn binding, ordening en balans.
Binding: erbij horen is belangrijk
De binding regelt je behoefte om erbij te horen in het gezin. Doe je als kind bijvoorbeeld iets wat in je familie als goed en zinvol wordt gezien, dan zal je je goed voelen. Je voelt dat je erbij hoort. Doe je iets wat in je familie niet aanvaard wordt, dan voel je je slecht en schuldig. Je riskeert dat ze je buitensluiten en dat voelt onveilig. De angst om buitengesloten te worden zit diep binnen in ons. Vroeger, in de oertijd en nog lang daarna, riskeerde je letterlijk je leven als je buitengesloten werd. Je had anderen nodig om te overleven.
Als je als kind uitgesloten dreigt te worden, dan ervaar je doodsangst en zul je alles doen wat nodig is om erbij te blijven horen. Je past je aan en raakt onbewust verstrikt in de patronen van jouw gezinsdynamiek. In je dagelijks leven kun je dat merken doordat je vastloopt in je werk en misschien zelfs in je vriendschappen. Hoe komt dat?
Om onderdeel uit te blijven maken van die systemen, pas je je vaak onbewust aan om erbij te horen. Je neemt dan niet je eigen ruimte in, omdat je niet jezelf kunt zijn. Je valt steeds in terugkerende patronen. Je voelt dat er iets groters speelt, maar kunt er niet precies de vinger op leggen hoe dat komt.
Patronen herkennen
Moeite met patronen herkennen? Het is heel makkelijk. Gebeurt iets één keer dan is het een incident. Gebeurt iets twee keer dan is het toeval. Als iets een derde keer gebeurt, dan heb je een patroon te pakken.
Ordening : orde, sociale regels en voorspelbaarheid
De mens is geprogrammeerd om altijd op zoek te zijn naar orde, sociale regels en voorspelbaarheid. Wanneer je weet waar je aan toe bent voel je je veilig. Verstoringen in de orde ontstaan vaak in het gezin van herkomst. Families en gezinnen bestaan uit een natuurlijke orde. Vader, moeder en daarna de kinderen op volgorde van leeftijd.
In de natuurlijke ordening zorgen ouders voor hun kinderen. Soms lukt dat niet. Dan zie je dat kinderen voor hun ouders proberen te zorgen. Dat gebeurt vaak onbewust en met heel veel liefde. Hoe herken je een verstoring in de orde?
Stel jezelf eens de vraag: Voel jij je soms ineens klein (of groter) worden in een bepaalde situatie, gesprek of context?
Als je antwoord ‘Ja’ is, dan bestaat de kans dat je op dat moment onbewust niet jouw ruimte in de orde inneemt. Dat je (tijdelijk) van je eigen plek afraakt. Dat is niet erg. Wanneer je je daarvan bewust bent, kun je je eigen ruimte daarna ook weer innemen. Het kan heel waardevol zijn om te onderzoeken of je de goede plek in de orde inneemt. Dat kun je bijvoorbeeld doen met een opstelling.
Balans in geven en nemen hoort ook bij jouw eigen ruimte innemen.
Het is belangrijk dat er een balans is tussen geven en nemen (ontvangen). Geven en nemen hebben namelijk een belangrijke sociale functie: het maakt uitwisseling mogelijk en zorgt ervoor dat de hele groep bij elkaar blijft.
Laat jouw partner je bijvoorbeeld zien hoe bijzonder hij/zij je vindt, dan kan dat bij jou onbewust een (licht) schuldgevoel veroorzaken. Daarom probeer jij je partner – nog steeds allemaal onbewust – iets terug te geven. Zodat de balans hersteld wordt en jij geen schuldgevoel meer hebt. Vervolgens zal je partner jou dan ook weer extra aandacht geven. En zo ontstaat er een (eerlijke) uitwisseling tussen geven en nemen, de relatie bloeit op. Verstoringen in de balans tussen geven en nemen ontstaan vaak doordat we in onze opvoeding mee hebben gekregen dat geven beter is dan nemen. Als je alleen maar kunt geven in een relatie of vriendschap, dan zorg je er vaak onbewust voor dat de ander een slecht geweten krijgt van jou en zal de relatie geen stand houden.
De uitzondering die de regel bevestigt is de balans tussen geven en nemen in de relatie tussen ouders en hun kinderen: de ouders geven alles wat ze kunnen geven en de kinderen nemen alles wat ze kunnen krijgen.
Wat gebeurt er als er niet voldaan wordt aan deze wetmatigheden?
Wanneer om een of andere reden niet aan deze wetten (binding, ordening en balans) voldaan wordt, dan komt het systeem in de knel en ontstaan er negatieve dynamieken. Wat wrang is, is dat deze negatieve dynamieken alleen maar ontstaan doordat iemand zo veel van de ander houdt, dat hij/zij alles doet om de balans binnen het systeem in stand te houden. Hoewel deze dynamieken in het dagelijks leven niet zichtbaar zijn, zijn de symptomen dat zeker wel en die kun je zichtbaar maken door een opstelling te maken.
Hoe herken ik dat ik niet mijn eigen ruimte inneem?
Herken jij jezelf in de volgende symptomen?
Worstel je met steeds terugkerende symptomen? Dan is de kans aanwezig dat je door wat voor omstandigheden dan ook niet je eigen ruimte inneemt. Het is de kunst om op jouw plek te komen en daar te blijven. En als je het toch weer even kwijt bent, onthoud dan dat jij altijd
opnieuw kunt besluiten om je eigen ruimte in te nemen.
Je voelt je niet gezien en gehoord.
Je durft niet goed voor jezelf te kiezen.
Je bent niet echt beschikbaar.
Je weet dat er meer in zit maar het is net alsof je jezelf saboteert.
Je loopt tegen dezelfde patronen aan ook al verander je de context.
Je voelt dat er iets speelt maar je weet niet goed wat dat is.
Ben je toe aan een vervolgstap?
Als jij jezelf nu de vraag stelt: Neem ik mijn eigen ruimte in?
Wat is dan daarop jouw antwoord? Is het antwoord nee, maar wil je dat het antwoord ja is? Dat je je eigen ruimte weer inneemt?
Dat je jezelf weer vrij en blij kunt voelen? Verlang jij naar een leven vol energie, plezier, rust en voldoening? Plan dan nu gratis een kennismakingsgesprek in.
In een persoonlijk kennismakingsgesprek kijk ik samen met jou naar:
– Tegen welke patronen loop je aan in je dagelijkse leven?
– Hoe kun je die patronen doorbreken?
– Wat is het eerste dat je nu kan oppakken om stap voor stap de leiding over jouw eigen leven terug te nemen?
Meer Blogs & Artikelen
Zeg maar dag tegen negatieve denkpatronen
Negatieve denkpatronen, daar worstelt iedereen weleens mee. Als er één vaardigheid is waar je het komende decennium actief aan wilt werken, is het wel positief denken. Altijd op zoek naar meer of het hoogst haalbare kan namelijk behoorlijk vermoeiend en...
Omgaan met kritiek en goedbedoelde adviezen
Kritiek op social media Op social media worden we dagelijks bestookt met kritiek. Met als gevolg dat we alleen nog dingen posten waarin alles mooier lijkt dan het in werkelijkheid is. Fake it until you make it, maar laat vooral niet zien hoe saai jouw leventje...
Grenzen stellen en bewaken: 9 handige tips die écht werken
Grenzen zijn essentieel voor gezonde relaties en een gezond leven. Grenzen stellen en bewaken zijn echter echte vaardigheden. Helaas zijn dit vaardigheden die niet iedereen vanuit huis heeft meegekregen. We kunnen hier en daar ervaring opdoen en aanwijzingen oppikken...